Het is 15 oktober 1978: we zijn 4 weken open en lopen al 3 maanden voor op onze prognose. De opening overstijgt onze wildste verwachtingen. Met deze fantastische start zijn we al aan het fantaseren over waar onze 2de winkel willen beginnen…!
Drie maanden verder staan we weer met beide benen op de grond. We zitten weer op de prognose, het is heel koud buiten en wij hebben dagen gehad dat we niemand, maar dan ook niemand in de winkel mogen verwelkomen. Op het moment dat je een winkel opent, zo weten we nu inmiddels, duurt het even voordat mensen weer een aankoop komen doen en dat andere mensen weten dat je er bent. Het heeft gewoon wat aanlooptijd nodig. En mensen zijn toch gewoontedieren.
Afijn, nood breekt wet en in deze stille tijd is het belangrijk om niet te gaan stressen en dus mijn meditatie op te pakken. Ik leg in het magazijn onder de deurbel een mooi matras… Als de bel gaat heb ik tijd, omdat de deur klemt en het dus even duurt voordat klanten binnen zijn. De winkel-goeroes van tegenwoordig zouden zich kapot hebben geschaamd, maar bedenk: we leven in 1979…
Onze ambities blijven echter groeien en 4 jaar later was het zo ver, we sloegen onze vleugels uit in Bussum. Willemijn is geboren in Huizen en daardoor voelde Bussum heel vertrouwd en bekend. Zeker de laatste kilometers daarnaartoe kon ik wel dromen. Ik reed deze weg op mijn mobylette scooter zonder vering vanuit Utrecht. Ik kan me de dag nog goed herinneren dat ik van mijn mobylette afstapte na de lange tocht vanuit Utrecht, uitgedost in mijn flair broek, grote bril en lange haar, en mijn helm afzette om voor het eerst kennis te maken met de vader van Willemijn. Trillend liep ik op mijn toekomstige schoonvader af. Niet door de zenuwen, maar door het gebrek aan vering ;-). Willemijns vader zal wel gedacht hebben: “waar komt mijn jongste dochter nu mee thuis…!”
Zoals veel van de keuzes die we maakten, deden wij ook de keuze voor Bussum dus op gevoel. Het pand waar we nu zitten is niet de winkel waar we begonnen zijn. Dat was namelijk in de Nassaustraat. Nog steeds een prachtige winkel met glas in lood boven de etalage. We waren op slag verliefd. De winkel in Bussum werd Willemijns vaste domein en in het Gooi is er altijd wat te beleven. Zoals toen er een man binnenkwam om een mooie set uit te zoeken voor z’n vrouw, kort voordat hij door een arrestatieteam werd opgepakt om voor een lange tijd te zitten. Willemijn vroeg nog wel aan de politieagent of het geld wel echt was ?
In de jaren ‘90 zijn we verhuisd naar de Nassaulaan om de hoek, waar we nu nog steeds zitten, en hebben we afscheid genomen van ons 2de pand van Arthur&Willemijn om te kunnen groeien. Maar de herinnering blijft: elke keer als ik voorbij rijd, denk ik terug aan de mooie tijd die we er gehad hebben!
Groetjes,
Arthur
